Među firmama koje su u trenutku gašenja Agrobanke kod nje imale položene depozite kao obezbeđenje za odobrene bankarske garancije, ima i onih koje ni do danas nisu dobile svoj novac nazad.
Iako država garantuje za sve depozite do iznosa od 50.000 evra građanima, preduzetnicima, malim i srednjim preduzećima, i mada su skoro svi depoziti prebačeni u Poštansku štedionicu, nekolicina njih ipak je ostala zarobljena u Agrobanci. Tim klijentima preti opasnost da za povraćaj svog novca čekaju okončanje, inače dugotrajnog stečajnog postupka, a i tada je neizvesno hoće li ga dobiti nazad.
Prema podacima Agencije za osiguranje depozita, postoji ukupno 20 klijenata Nove agrobanke koji su prilikom dobijanja bankarske garancije bili dužni da polože namenske depozite, a kojima ti depoziti nisu vraćeni niti su preneti Poštanskoj štedionici.
- Ukupan iznos namenskih depozita po bankarskim garancijama iznosi 409.750 evra i 47.153.646 dinara - kažu u Agenciji. To znači da je oko 800.000 evra datih Agrobanci i dalje nedostupno svojim vlasnicima.
Kako objašnjavaju u Agenciji, ovi klijenti bi trebalo da svoje potraživanje prema Agrobanci prijave preko suda, „a rok i procenat namirenja zavise od stanja obaveze prema banci na ime aktivnog posla za koji je depozit položen kao sredstvo obezbeđenja“.
Naime, banka je prilikom odobravanja garancija pogođenim firmama tražila depozit kao sigurnost da će te firme ispunjavati određene svoje obaveze, poput plaćanja carine ili poreza ili druge svoje obaveze prema toj banci, tako da bi u slučaju da firma ne ispuni neki od računa, njen dug bio podmiren iz depozita.
- S obzirom na fazu u kojoj se trenutno nalazi stečajni postupak, ne može se proceniti stepen naplativosti niti dužina trajanja stečajnog postupka - kažu u Agenciji.
Mada ovo ukazuje na to da bi oštećena preduzeća mogla da ostanu bez dela svog novca, ako u stečajnoj masi ne bude dovoljno novca za isplatu svih depozita, do toga ipak ne bi smelo da dođe, pošto u krajnjoj instanci zakon propisuje da za sve depozite garantuje država, odnosno budžet Republike Srbije.
Ali, budući da se državna garancija odnosi na depozite do 50.000 evra, oni deponenti koji su morali da polože više od tog iznosa, na kraju bi zaista mogli da ostanu bez hiljada, ako ne i desetina hiljada evra datih Agrobanci. Ako bi država dozvolila takav rasplet situacije, to bi u znatnoj meri poljuljalo poverenje u stabilnost bankarskog sistema Srbije, koje je teškom mukom povraćeno u prethodnoj deceniji.
- Ako je depozit položen kao sredstvo obezbeđenja i ukoliko deponent nije izmirio obavezu za koju taj depozit predstavlja obezbeđenje vraćanja, kompenzacijom na teret tog depozita može da se izmiri obaveza deponenta prema banci u celini ili delimično. Ako deponent nema obavezu po plasmanu koji se njime garantuje, onda se njegov depozit tretira kao osiguran, saglasno odredbama Zakona o osiguranju depozita. Pritom se napominje da se i u slučaju isplate svih osiguranih iznosa depozita do 50.000 evra, iznos za isplatu prethodno umanjuje za iznos dospele obaveze prema banci (neto princip), a u skladu s članom 16 Zakona o osiguranju depozita - napominju u Agenciji.
Kako tvrde u ovoj instituciji, spornih 20 depozita nisu prebačeni u Poštansku štedionicu, „zbog toga što su položeni kao sredstvo obezbeđenja vraćanja konkretnog plasmana banke, a taj plasman nije izmiren, odnosno po osnovu njega mogu nastati intervencije u korist trećih lica (garancije, jemstva...)“.
Dakle, država je tim potezom zaštitila Agrobanku od nesavesnih klijenata. Ostaje da se vidi da li će na kraju država zaštititi i klijente od nesavesne Agrobanke.
Ostavi komentar